زمین شناسی، آلتراسیون، کانی سازی، ژئوشیمی و پردازش تصاویر ماهواره ای محدوده شرق چشمه خوری (شمال غرب بیرجند)

پردازش تصاویر ماهواره ای اَستر برای شناسایی و بارزسازی زون های آلتراسیون انجام شد. روش های پردازش مورد استفاده جهت تفکیک زون های آلتراسیون از یکدیگر و مناطق فاقد آلتراسیون شامل ترکیب رنگی کاذب، نسبت گیری باندی، آنالیز مولفه های اصلی (pca) و اندازه گیری زاویه طیفی (sam) است. دو روش آنالیز مولفه های اصلی و اندازه گیری زاویه طیفی جهت تفکیک زونهای آلتراسیون از یکدیگر مفید هستند. از روش اندازه گیری زاویه طیفی sam (spectral angle map) برای بارز سازی و تفکیک آلتراسیون های سرسیتیک، آرژیلیک، سیلیسی- کربناتی و پروپلیتیک استفاده شد. کانی سازی هم به صورت اولیه (پیریت) و هم به صورت ثانویه اکسیدهای آهن (زون گوسان) مشاهده می شود، کانی سازی اولیه هم در سنگ های آتشفشانی و هم نفوذی وجود دارد، که به صورت پیریت است، و بیشتر در امتداد گسلها و در زون آلتراسیون کوارتز- سرسیت ± پیریت مشاهده می شود. با افزایش عمق میزان پیریت از 5/1 درصد به 3 تا 5 درصد افزایش پیدا می کند و از حالت پراکنده به حالت توده ای تبدیل می شود. زون گوسان وسیعی در نتیجه اکسید شدن کانی های سولفیدی از قبیل پیریت، هم در توده های نفوذی و هم در زونهای آلتراسیون دیده می شود. درصد اکسید آهن ثانویه در برخی بخش ها به 8 درصد نیز می رسد. اکتشافات ژئوشیمیایی به روش رسوبات آبراهه ای ناهنجاری از عناصر مس (تا ppm26)، سرب (تا ppm 80) و روی (تا ppm68) را نشان می دهد. در اکتشافات ژئوشیمیایی به روش خرده سنگی دامنه تغییرات عناصر به شرح زیر است. مس 130 تا 2171 گرم در تن، بیش ترین مقدار آن در قسمت شمال غربی محدوده و در واحد هورنبلند آندزیت و با آلتراسیون کوارتز- سرسیت ± پیریت دیده می شود، سرب 120 تا 2560 گرم در تن، بیش ترین مقدار این عنصر در قسمت شمال غربی گستره اکتشافی همراه با واحد هورنبلند آندزیت و با آلتراسیون کوارتز- سرسیت ± پیریت دیده می شود و روی 100 تا 2822 گرم در تن، بیشترین ناهنجاری در قسمت مرکزی گستره اکتشافی مربوط به عنصر روی می باشد، که در واحد هورنبلند آندزیت و با آلتراسیون کوارتز- سرسیت ± پیریت دیده می شود. بر اساس رخنمون توده نیمه عمیق دیوریت دارای کانی سازی، گسترش سنگ های آتشفشانی، انواع آلتراسیون (پروپلیتیک، کوارتز- سرسیت-پیریت، آرژیلیک و سیلیسی-کربناته) و گسترش آنها، حضور پیریت به صورت افشان که به طرف عمق افزایش می یابد، اکسید های آهن ثانویه در بخشهای وسیعی از منطقه (زون گوسان وسیع)، و نتایج اکتشافات ژئوشیمیایی این منطقه می تواند بخش فوقانی یک کانی سازی مس پورفیری باشد، که سیال کانه دار از طریق پهنه های گسلی به سطح رسیده است.